เที่ยวดอยตุง ที่เชียงราย ๑

เมื่อวันที่ ๒๗ กุมภาพันธ์ มีเพื่อนมาเยี่ยม จึงพาเที่ยวชมดอยตุง ซึ่งหมายถึง ทั้งพระตำหนักดอยตุง สวนดอกกุหลาบพันปี และ วัดพระธาตุดอยตุงด้วย วันนั้นตอนขาลง เรากะจะลงทางแม่สาย เมื่อไปได้ระยะหนึ่ง ก็เห็นชาวบ้าน คงเป็นลูกจ้างของศูนย์..... นั่งและยืนคุมเชิงกันอยู่ประมาณ 30 คน คิดว่า น่าจะเป็นกลุ่มนี้แหละที่เผาป่า แล้วเฝ้าดูอยู่อย่างใกล้ชิด (จะบอกว่า หมอกควัน ไม่ได้มาจากประเทศเพื่อบ้านแต่เพียงอย่างเดียว

ดอยตุง เป็นอีกหนึ่งความภูมิใจของชาวเชียงราย ซึ่งมิได้ภูมิใจแค่เพียงว่า เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งของประเทศไทยเท่านั้น แต่เป็นจุดเริ่มต้นเรื่องการปลูกป่า และ รักษาพันธุ์สัตว์อีกด้วย

จากอดีต ในอาณาบริเวณซึ่งเป็นเขตของดอยตุงแห่งนี้ มีหมู่บ้านบางแห่งมีการปลูกฝิ่น แล้วเก็บผลผลิตจากฝิ่นเหล่านั้น ทั้งที่เป็นฝิ่นดิบ หรือแปรรูปแล้วออกไปขายให้ประเทศเพื่อนบ้านบ้าง สูบเองบ้าง สิ่งเหล่านี้ ทำให้เกิดการแย่งชิงผลประโยชน์บ้าง ปล้นกัน ฆ่าฟันกันบ้าง ซึ่งทำให้เกิดความไม่มั่นคงขึ้นภายในประเทศได้เช่นเดียวกัน

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดอีกอย่างหนึ่งคือ การเสด็จมาประทับ ที่พระตำหนักดอยตุง ของสมเด็จย่า ซึ่งเมื่อพระองค์ได้ประทับที่พระตำหนักดอยตุงแห่งนี้แล้ว ได้ทรงโปรดให้ มีการปลูกป่า รักษาต้นไม้ สร้างงานให้กับประชาชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มชนเผ่า หรือชาวเขาเผ่าต่างๆ ซึ่งอยู่ในบริเวณที่ใกล้เคียง ให้เข้ามาเป็นสมาชิกและทำงานให้กับโครงการฯ ซึ่งให้ชาวบ้านมีอยู่มีกิน อีกทั้งสถานบริเวณใกล้เคียงหลายๆ แห่งก็พลอยได้รับอานิสงส์ไปด้วย เช่น โรงเรียนตำรวจตระเวณชายแดน หรือ ร.ร.ตชด. ก็มักจะมีคนมาเยี่ยมบ่อยๆ เด็กก็พลอยมีโอกาสในการแสดงศิลปะวัฒนธรรม ของชนเผ่าตัวเองให้ผู้มาเยือนได้ชมกันบ่อยมากขึ้นด้วย

แพ็คเก็จการเที่ยวดอยตุง

บางครั้ง การเข้าไปเยี่ยมชมโครงการพัฒนาดอยตุง เมื่อเราไม่ทราบแล้วก็จะพลอยทำให้การเที่ยวชมไม่ได้อรรถรสอย่างแท้จริงเอาทีเดียว (ว่าไปนั่น)

เริ่มตั้งแต่เรื่องรถนะครับ

แม้ว่าที่จอดรถจะอยู่ข้างนอก ถ้าผู้ขับ อยากจะอำนวยความสะดวกให้แก่ผู้ร่วมโดยสารมาด้วยให้มากยิ่งขึ้น ก็สามารถขับเข้าไปข้างใน ไปอ้อมที่ต้นตุง หรือ ต้นไม้ที่เราเห็นตุงแบบภาคเหนือแขวนอยู่เต็มนั้นแหละ ลงจากรถตรงนั้นแหละ แล้วคนขับก็เอารถมาจอดด้านนอก แล้วค่อยเดินเข้ามาทีหลัง

แต่ถ้ามาแบบสนุกๆ ก็ลงกันข้างนอกแล้วเดินมาพร้อมกัน ก็ได้บรรยากาศเหมือนกัน

สถานที่สำคัญน่าถ่ายรูปเก็บไว้มีอะไรบ้าง

๑ ต้นตุง (ต้นไม้ที่เอาตุงมาแขวนไว้)

๒ อาคารประชาสัมพันธ์ซึ่งมีธงชาตินานาชาติปักอยู่

๓ แปลงดอกต่างๆ ภายในสวน

๔ อนุสาวรีย์เด็กต่อตัวกัน

๕ หน้าพระตำหนัก (ข้างในไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพ)
๖ นอกจากนั้นก็เป็นไปตามอัธยาศัย

ลำดับการเข้าชม

ถ้าต้องการจะเข้าชมให้ครบถ้วนก็ต้องไปซื้อตั๋วก่อน ซึ่งสามารถเข้าชมได้ทั้งสามแห่ง ของนำมากล่าวตามลำดับการเช้าชมดังนี้ คือ

๑ หอแห่งแรงบันดาลใจ (Inspirition Hall) ซึ่งเป็นหอแสดงเรื่องต่างๆ หลากหลาย ทั้งเรื่องของลำดับราชวงศ์ และการเกิดขึ้นของโครงการฯ ใช้เวลานานพอสมควร เมื่อเดินดูไปจนสุดแล้ว จะมีทางให้เลือกสองทางคือ กลับขึ้นไปชั้นบน (ใกล้กับทางเข้าอาคาร) โดยมีบันไดเลื่อนอัตโนมัติรออยู่

๒ มีทางเดินต่อ เข้าสู่เขตของสวนดอกไม้เมืองหนาวนานาพันธุ์ เราจะได้ชื่นชมดอกไม้ที่มีสีสันสดใส หลากหลายสายพันธุ์ ทำให้เราได้เพลิดเพลินจนหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งทีเดียว ในส่วนนี้ จะมีทั้งการแสดงให้เห็นการเพาะพันธุ์ดอกไม้ สวนกล้วยไม้ อนุสาวรีย์เด็กต่อตัวกัน และมีร้านกาแฟ "ดอยตุง" อันสุดแสนจะเอร็ดอร่อยให้ได้ลิ้มรสพร้อมกับชมดอกไม้รอบๆ ร้านไปด้วย และ จะเห็นคนงาน ซึ่งเป็นชนเผ่าทำงานอยู่เป็นจำนวนมาก เมื่อชมดอกไม้แสนสวยกันจนเต็มอิ่มแล้ว ก็หาทางออกันเถอะ

๓ เมื่อออกมาแล้ว ก็เดินต่อไปที่พระตำหนักซึ่งเคยเป็นที่ประทับของสมเด็จย่า เพื่อเข้าชม จะได้รับรู้ความเป็นอยู่ของสมเด็จย่าของชาวไทย หรือ สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ว่าพระองค์ท่านได้ประทับอยู่ เพื่อทรงงาน และทรงทำอะไรต่างๆ อย่างไรบ้าง

ก่อนเข้า เจ้าหน้าที่ จะขอให้มายืนกันอย่างพร้อมเพรียง เพื่อจะชี้แจงว่า ห้ามส่งเสียงดัง ห้ามถ่ายรูป ห้ามเข้าไปในส่วนที่มีเชือกกั้นไว้ มีที่ให้ชม ๒๓ จุด แล้วเขาจะให้ถอดรองเท้าใส่ถุงก็อปแก็ปที่เตรียมไว้ให้ แล้วหิ้วเข้าไปด้วยกันหาย (ถุงเท้าไม่ได้เอ่ยถึง) แล้วเขาก็จะเอาเจ้าหูฟังที่มีลักษณะเหมือนรีโมทคอลโทรล ของทีวี ซึ่งมีหูฟังวอล์คแมนเสียบอยู่ ซึ่งเรียกว่า ออดิโอ ไกด์ (Audio Guide) เหลือบดูเห็นเขียนยี่ห้อว่า "Knowledge" ไปแต่ละจุด จะมีป้ายเขียนบอกไว้ว่า "จุดที่ ๑ " เราก็กดตัวเลขที่เจ้าหูฟังที่หน้าตาคล้ายรีโมตนั้น แล้วจะมีเสียงบรรยายให้ฟัง เสียงหลอนหน่อยๆ คงเป็นเพราะใช้มานานเสียงเริ่มจะเสื่อมแล้ว ส่วนตัวแล้ว ผมชอบสองแห่ง คือ ภาพวาดดอยตุงตอนเช้า กับตอนเย็น และที่ระเบียงมากไปยืนดื่มด่ำบรรยากาศนานทีเดียว เพราะสามารถมองออกไปเห็นดอย/ภูเขาตั้งซ้อนกันอยู่สี่ห้าลูก มีมิติของแสงแตกต่างกันไปตามระยะใกล้ไกลของมัน สวยจัง

สุดท้าย เราก็เดินตามระเบียงอ้อมไป ก็โผล่ไปด้านหน้า แล้วจะมี จนท.ทหารอยู่สองสามนาย (นั่งสอง ยืนคุมเชิงเราอยู่หนึ่ง) ตรงนี้ก็เอารองเท้าออกจากถุงฯ แล้วใส่ได้ มีตระกร้าใส่ถุงวางรออยู่แล้วแหละ ซึ่งด้านหน้านี้ก็มีดอกไม้พันธุ์เตี้ยเยอะเหมือนกัน ผมไม่รู้จัก สามารถถ่ายภาพที่นี่ได้หลายมุม เช่น ถ่ายกับดอกได้ ถ่ายกับพระตำหนักโดยหันหลับให้มีพระตำหนักเป็นแบ็คกราวน์

แล้วอย่าลืม ส่งคืนเจ้าหูฟังออดิโอ ไกด์ (Audio Guide) นั้นคืนเจ้าหน้าที่นะครับ แล้วเราก็เดินตามทางกลับไปได้เลย

เที่ยวแล้วไปไหนดี

เที่ยวแล้วก็ต้องไปต่ออีกที่ ห่างกันไปสัก ๗ กิโลเมตรเอง นั่นก็คือ สวนดอกกุหลาบพันปี ว้าว คิดแล้วสวยจังไปดูต่อดีกว่า ไหนๆ ก็มาแล้ว

แต่ก่อนที่จะไปต่อที่สวนนั้น ที่นี่ก็มีของที่ระลึกขาย มีหลากหลายอย่างครับ ลองหาดู จะเป็นเสื้อผ้า กล้าดอกไม้ เมล็ดพันธุ์ดอกไม้ และอื่นๆอีกมาก

ที่สำคัญ ออกมาข้างหน้าอีกหน่อย ก็จะมีร้านขายของชาวบ้านอยู่เป็นจำนวนมาก ก็แวะอุดหนุนหน่อยนะครับ มีทั้งน้ำผึ้งป่า รวงผึ้ง พืชสมุนไพร จิปาถะบอกไม่หมดต้องไปดูเอง ต้องเสียเงินซื้อแน่ๆ เลยครับ

ตรงนี้เอาแค่นี้ก่อน เดี๋ยวไปดู "สวนกุหลาบพันปี" กันเนาะ